Víkingasagan.

Það var fyrir rúmum 1000 árum sem víkingar numu þetta land. Þessir víkingar höfðu sitt viðurværi af því að ræna og rupla um allan heim með ofbeldi og drápum. Þeir höfðu því engan samastað þar sem enginn vildi með þá hafa.  Ísland var því fyrir valinu því þar var fátt um fólk ef það hefur verið hefur það eflaust þá lítið fengið að tjá sig um veru þeirra.

 

Víkingarnir tóku með sér þræla, sumir þessara þræla komust undan með beitingu bellibragða og tókst að lifa á auðlinum landsins á afskekktum stöðum.  Þjóðin byggðist því upp á Víkingum og þrælum, þó var þar líka einn stofn sem eig óx skegg en þeim stofni var líklega útrýmt.  Í fæðingu logaði þessi þjóð í deilum menn voru höggnir í herðar niður í nágrannaerjum.

 

Ef einhver var með ofríki þá mynduðu aðrir með sér fóstbræðralag til að klekkja á sameiginlegum óvinum.  Sem betur fer voru þessir víkingar fljótir að átta sig á því að svona læti gengu ekki til lengdar og stofnuðu alþingi til að ræða málin. Kristin trú var tekin upp og uppgangurinn hófst.

 

Það voru margar brekkur í uppgangnum Konungar notuðu landið sem skiptimint í millilandadeilum. Eldgos og hamfarir voru tíðir gestir hér á landi. Erfiðustu harðindin ollu miklu mannfalli og flótta svo aftur þurfti að reisa upp þjóð. Smæð þjóðarinar gerði baráttuna erfiða en lítið var hinsvegar um ferðamenn á þessum tímum.

 

Þjóðin varð bændaþjóð en þó voru þeir sem ekki nenntu að vinna sendir á sjóinn til fiskveiða.  Tuttugasta öldin breytti tölvert högum Íslendinga.  Heimskreppan kom bændur fluttu á þéttbýlari staði og fóru á sjóinn, nema þeir sem ekki nentu að vinna.  Seinni heimstyrjöldin  þar sem reynt var að útrýma gyðingum í lok heimskreppunar kom og fór.

 

Þjóðin auðgaðist á auðlindum hafsins og enn í dag er hægt að skipta þjóðini í tvo megin hópa. Víkinga og þræla. Víkingarnir tóku aftur upp á því að fara ránsferðir erlendis og fengu til þess stuðning frá lýðræðislega kosnum fultrúum þjóðarinar. Svo var reyndar þjóðin hissa þegar aðrar þjóðir fóru að kalla okkur hryðjuverkamenn.

 

Mér er því spurn hvort næstu Hitlerar setji ekki Íslendinga á sinn útrýmingarlista, því ljóst er að rán víkingana hefur áhrif á hag margra landa. Nú þegar þjóð sem áður var reynt að útrýma reynir að útrýma annari þjóð efast ég um að auðvelt verði að biðjast afsökunar á þessum þjófnaði meðan ekkert er gert til að refsa þeim.

Hryðjuverkalög stöðva hlutabréfaviðskipti

Er ég dauður?

Bara að athuga hvort nafn mitt birtist.

Keflavíkurflugvöllur ohf. tekur til starfa

Blogg.is

Ég fékk eftirfarandi bréf frá blogg.is

 

Ágæti bloggari.Nafnið sem þú gefur upp á blogginu þínu er ekki það sem sama og skráð er í Þjóðskrá. Í henni er skráð nafnið Starri Hjartarson. Vegna þeirra breytinga sem fyrirhugaðar eru um áramótin á blog.is getur þú því ekki bloggað um fréttir mbl.is nema að þetta nafn sé birt sem nafn ábyrgðarmanns á blogginu þínu. Auk þess birtast bloggfærslur ekki á forsíðu blog.is nema nafnið sér birt.Ef ábyrgðarmaður er birtur, má sjá hann með því að smella á mynd af höfundi, sem alla jafna má finna í dálkinum Um höfundinn á bloggi viðkomandi.Smelltu hér til að birta Starri Hjartarson sem ábyrgðarmann bloggsins þíns.Ábyrgðarmann má einnig birta og fela að vild efst á síðunni Stjórnborð --> Stillingar --> Um höfund. Rétt er að ítreka að sé ábyrgðarmaður ekki birtur getur þú hvorki bloggað um fréttir né birtast bloggfærslur þínar á forsíðu blog.is.Kveðja, blog.is

 Bréf þetta segir mér að augljóslega viti þeir hver er ábyrgur fyrir skrifum Offara en afhverju þarf að auglýsa það? Offari er skáldanafn líkt og fleiri hafa kosið nota. Munur á skáldanafni og mínu nafni er sá að sé skrifað undir skáldanafni ber að hafa fyrirvara á öllu sem skáldið segir. Sé skrifað undir eigin nafni þar sá hinn sami alltaf þurfa að taka það fram. Að hann hafi annaðhvort örugga vitneskju um það sem hann segir eða taka fram að þetta séu óstaðfestar fréttir. Stjórn Offara neitar að birta nafn ábyrgðarmans við bloggfærslur sínar.

Leppstjórn?

Þegar ríkisstjórnin ákvað að yfirtaka bankana hélt ég að hún væri að gera það til að verja rétt kröfuhafa. Ríkisábyrgðin   átti að tryggja innistæður almennigs. Þessu trúði ég statt og stöðugt. En leyndin yfir þessu öllu samam fær mann frekar til þess að trúa orðrómi götunar.

 

Orðrómurinn segir að auðvaldið hafi með skipulögðum hætti spillt æðstu mönnum þessa lands með því að leyfa þeim að taka þátt í blekkingarleiknum. Lánað þeim fé til hlutabréfakaupa á ofverðlögðum hlutabréfum. Með þessu móti hafi aðvaldinu tekist að lama ríkisstjórn og stóran hluta þessarar þjóðar.

 

Afleiðingin var skelfileg því auðvaldið er ekki fært um að stjórna þessu landi gegnum kúaða leppa. Baráttuvilji þeirra sem hafa reynt að sporna við þessari þróun var brotin niður af fjölmiðlun sem auðvaldið á. Því er spurning hvort fjölmiðlar taki þátt í þessum feluleik.

 

100 miljarðaranir sem teknir voru út úr Kaupþingi korteri fyrir gjaldþrot utan venjulegs afgreiðslutím eru sagðar löglegar. Ef þær eru svona löglegar tilhvers er þá verið að leyna hvert þær fóru? Hvenær sjá stjórnvöld að þau eru bara leppar auðvaldsins og völdin sem þau halda sem fastast í er ekki þeirra?

 

Hvaðan komu peningarnir hvert fóru þeir? Bankarnir skulda Þýskum bönkum stórar upphæðir. Hvernig datt þessum bönkum að lána þessum bönkum mun hærri upphæð en ríkisábyrgðin gat staðið við?  Er hugsanlegt að þessir banka hafi viljandi gert það til að geta náð öllum bönkunum til sín á spottprís? Var þetta svindl kannski miklu stærra en ferill útrásvíkingana?

 

Voru Útrásarvíkingarnir kannski bara leppar mikklu stæra svindls sem stefnir að heimsyfirráðum auðvalds fárra manna. Ef svo er verður að stöðva slíkt strax í fæðingu.  Þar sem Offari fær ekki að koma fram meir hér á blogginu vill hann þakka þeim fáu sem litu við hjá sér

 

Takk fyrir.

Engar ólögmætar færslur

Gömlu glæpamennirnir.

Marasögur 1.

Marasögur eru byggðar á sannsögulegum heimildum þó svo ekki sé alltaf sami Marinn að verki því Mararnir eru margir og því setti ég númer á þessa sögu til að geta bætt við ef ég nenni að skrifa fleiri svoleiðis sögur.

 

Ungur sjómaður er Mari hét hafði þann ágalla (eða kost) að gerast nokkuð skáldlegur er í glasið var komið. Naut Offari þess að drekka með honum því skemmtilegar sögur hans voru svo sannfærandi að ég held jafnvel að Mari sjálfur hafi trúað sínum eigin lygasögum. Hann gerðist æfinlega meiri maður er vínið komst til áhrifa Skipstjórinn, Útgerðarmaðurinn eða Verktakinn jafnvel átti til að segja íþróttaafrekssögur frá þeim Ólumpíuleikum er hann hafði keppt á.

 

Þær eru nánast óteljandi þær sögur af Mara þar sem þessi árátta hans var til tjóns. Og sumar hafa jafnvel komist í fréttir útvarps og blaða. Man Offari eftir frétt í útvarpi sem fjallaði um er maður nokkur kom við í bílaumboði og festi sér kaup á dýrustu gerðini með innistæðilausum tékka. Þar hafði Útgerðarmaðurinn Mari mætt með troðfullt hefti af aurum sem voru ekki til, en samt vildi hann fá að hringja í bankan áður en hann skrifaði tékkan til að vera viss að búið væri eð leggja inn. Ekki þótti sölumönnum ástæða til að kanna hvort innistæða væri fyrir þessu því Mari var sjálfur búinn að tékka á því.

 

Mari var ekki hættur í þeirri ferð því áður hafði hann hringt í hótel eitt og pantaði herbergi handa áhöfnini því hann ætlaði að halda þeim veglega árshátíð í bænum. Svo bað hann hótelstjórann um að setja viskýflösku í hvert herbergi enda átti áhöfnin það skilið fyrir fengsæld mikla. Mætti Mari á áðurnefnt hótel á nýja forstjórajeppanum með nokkur blóm sem hann vildi fá að setja í herbergin áður en áhöfnin kæmi. Mari fékk lykla af öllum herbergjum er hann hafði pantað þar setti hann blómin á náttborðin en tók hinsvegar með sér Viskýið og þakkaði fyrir sig.

 

Hvorki áhöfnin né Mari létu sjá sig þetta kvöld enda var Mari farin frá borginni og komin á bullandi fyllerí með skipsfélögum sínum í boði hótelsins.

Þessi Mari er nú látinn í dag. Sögur herma að hann hafi fengið marga dóma fyrir brot sín en mikð þættu mönnum brot hans lítilvæg í dag.

Laun og ábyrgð.

Afhverju eru verkamenn á lægri launum en bankastjórar? Hér hefur alltaf verið talað um ábyrgð. En hver er ábyrgðin? Jú ef verkamaðurinn klúðrar stórt er hann rekinn og ef verkamaðurinn skuldar meir en hann ræður við fer hann í gjaldþrot.  Ef bankastjórinn klúðrar stórt er málið þaggað og ef hann skuldar meir en hann ræður við eru skuldir hans afskrifaðarog verkamaðurinn látinn borga.  Ef laun eiga að fara eftir ábyrgð sýnist mér að verkamaðurinn beri meiri ábyrgð.

Forstjóri Landsbankans lækkar í launum

Jólasteikin.

Jólamaturinn hjá mér í ár verður reykt svínakjöt með brúnuðum karöflum og alles. Svín eru feitar og latar skeppnur sem hugsa fyrst og fremst um eigin hag án tilits til annara og að éta sem mest. Svín eru ósköp sátt við að vera svin því þau þekkja ekkert annað og umgangast mest önnur svín.

 

Einhvertíman voru sýndir sjónvarpsþættir sem hétu „þú ert það sem þú borðar“ . Þetta stemmir að ég held því sumir eru nautsterkir meðan aðrir eru ljúfir sem lamb og nokkrir algjörir kjúklingar. Það hefur oft verið sagt við mig að ég sé karlrembusvín sem er trúlega eitthvað millistig á manni og svíni.

 

Þegar ég skoða sjálfan mig betur sé ég að ég verð alltaf svínslegri í útliti með árunum . Ég er latur og hugsa meir um eigin hag en hag annar. Ég hef hinsvegar hingað til allveg sætt mig við það að vera svín því ég hafði  hvort eð er ekkert annað en svín til að bera mig saman við.

 

Ég hef reyndar ekki trú á því að ég þurfi að breyta mataræðinu til þess að hætta að vera svín. Ég viðurkenni vel að ég hef svínslegt eðli en það er hinsvegar ég sjálfur sem ræð þvi hvort ég leyfi mínu svínslega eðli að birtast eður ei.  Ég hef hér með ákveðið að hætta að vera svín og ég vona að fleiri hætti því líka.

Mús drukknaði í álverinu.

Ég veit vel að þetta eru trúnaðarupplýsingar sem ég er að birta hér. Málið er hinsvegar það alvarlegt að þögnin á ekki við.

 

Starfsmaður í baðhreisivirki kom að druknaðri mús er hann mætti til vinnu síðastliðinn þriðjudag. Músin var í skúffu fyrir framan aðgerðaskjá sem stjórnaði vélbúnaði baðhreinsivirkisins. Eitt vakti þó strax athygli að skottið á músini hafði verið fest og sú festing augljóslega gerð af mannavöldum.  Málið var því sent tafarlaust í rannsókn og skipuð fimm manna rannsóknarnefnd.

 

Fljótlega beindust spjótin að manni sem áður hafði verið starfsmaður í baðhreisivirkinu. Hann viðurkenndi að hann hefði fest músina en bætti svo við að æðri maður hafi sagt honum að gera það.  Sá játaði því að hafa sagt Honum að festa músina en hann hefði ekki sett vatnið í skúffuna.

 

Nú fór málið að flækjast því enginn vildi kannast við að hafa sett vatnið í skúffuna.  Ransóknarnefndin fór þá að skoða glæpavettvanginn betur. Leitað var að sporum og mögulegum vatnsílátum.   Er einn nefndarmanna var að skoða í skúffuna fékk hann á sig vatnsdropa. Er hann kíktu upp sá hann sér til mikilla undrunar að hann gat séð neðan í þakið sem var sirka 35 metum beint fyrir ofan skúffuna.

 

Þakleki var því skýringin á druknun músarinar. Smiðirnir voru yfirheyrðir en þeir sögðust hafa farið eftir teikningum og notað efni sem verktakinn skaffaði.  Verktakinn sagði að efnisvalið hafi verið hönnuðana. Hönnuðurnir sögðu að ekki hafi það verið þeir sem ákváðu að byggja þetta álver.

 

Aftur flæktist máli því sumir í ransóknarnefndini höfðu nefnilega verið með í ákvörðunini að byggja álverið. Einn nefndarmanna sem ávalt hafði mótmælt bygginguni hélt mikla ræðu um ábyrgð og hagsmunaárekstra.  Þar sagði hann að nefndin væri óhæf og því ætti að kjósa nýja nefnd.

 

Einn nefndarmannana tók þessu illa sagði ómaklega að sér vegið og sagði sig úr nefndini. Formaður nefndarinar  sagðist ekkert hafa að fela og félagi hans í nefndini sagði að ekki þyrfti endilega að kjósa nýja nefnd þótt hann teldi að framkvæmdastjórinn væri ekki að vinna með sér og ætti því að víkja.

 

Framkvæmdastjórinn sagðist ætla að sitja sem fastast enda væri hann ekki sökudólgurinn því ekki stjórnaði hann veðrinu. Starfsmaður baðhreinsivirkisins var orðinn þreyttur á seinagangnum og tók því til sinna ráða keypti nýja mús, tengdi skottið á henni við tölvuna og ræsti vélasamstæður baðhreinsivirkisins með músini.

  

 

Hálslón.

Fyllist ker við Kárahnjúka
kjaft núna hér aular brúka
með eða móti
mjög veldur róti
má ekki nú deilum ljúka?

Gruggugt vatn nú fjöll kaf-færir
fagran dal og land vort særir
hækar nú hálslón
hér gleðjast álsflón
Austfirði nú auði nærir

Náttúran er fjarlægð falin
fjandans þjóð nú orðin galin
skaðann má skera
skurð má hér gera
skilum þvi aftur í dalinn.

Eldur.

Þetta ljóð var samið þegar Eldur var valinn sem þarfanaut húsdýragarðsins.  Eldur er reyndar fallin frá því þarf að semja annað ljóð um andlátið.

Þingeyingur þarfanaut

Þjóðhetjan er okkar

Alinn hér við litla laut

Laugaból hér þokkar.

 Framsókn sendir færan mann

Fagran bola krýnir

Guðni núna greiða þann

Gæði hans nú sýnir.

 Boli þessu bóli frá

Borgargarðinn sækir

Kýrnar núna kauða þrá

Kvennabúr sitt rækir.

 Beljur núna beyða ört

Bolinn þarf að vinna

Kvígur sína brjóstin björt

Búkollu má sinna.

 Glingur hans í gang nú fer

Gerir mikin usla

Kýrnar röðum koma hér

Kauði fer að busla.

 Eldur hérna óður var

Æstur hvergi keikur

Eldur hér og Eldur þar

Eldur hér um leikur.